CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009


Οι μορφές του χρόνου , μοιάζουν αντεστραμμένες
πάνω στους καθρέφτες της ποίησης .

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009

Dark beautiful gothic..again...



Υπάρχουν μόνο τα κρυφά παράθυρα
που οδηγούσαν κάποτε σ'ένα κρυμμένο ουρανό ,
τώρα μονάχα ολοφάνερες αβύσσους να προσφέρουν

ανοίγω τις κουρτίνες προς νεκρές οπές
μήπως περάσει ένα δείγμα σφριγηλού αέρα
μέσα στην άπνοια της λήθης που αρρωσταίνει
όλα τα εν ζωή μόρια των ονείρων

Δεν έχω όνομα σ'αυτή τη γη , που η οδύνη
κρυφοκοιτάζει αδιάκριτη απο τις χαραμάδες των ματιών

Μονάχα έμαθα να πνίγω τα "εγώ"
μέσα στα ασεβή "πρέπει" της συμπόνιας
όπου μαστίζει η ανιδιοτέλεια του Έρωτα , τον νου
σα σκοτεινός ιός θανατηφόρου ματαιότητος

η αγάπη έρχεται ως μάζα ασθενών ονείρων να συναρπάσει
της σκέψεως τους εσωτερικούς δαίμονες

Ω , τι μόχθος , αγαπημένε , να ποιώ
ευθείες όλες τις κακοτράχαλες οδούς προς τη καρδιά σου ,
πολύχρωμα να βάφω τα ασπρόμαυρα της ζωής μου , μήπως ζήσω
σ'ένα σου μειδίαμα πρόσκαιρης ευθυμίας

μιας και κάποιες φορές σε μετανιώνω
ως στιγμιαία εκδορά στη φιλάσθενη επιφάνεια της ψυχής μου

Δε ξέρω να ζητώ τα πλήρη των δυνατοτήτων
παρά μονάχα όταν τα όριά σου ώς έχιδνες με στενεύουν
και η απουσία σα δηλητήριο εκ του στόματος αυτής , με δολοφονούν
αν και πάντοτε μέσα μου παρατηρώ διόγκωση της τύψεως

Γνωρίζω όλες τις ανεπίδεκτες πτυχές του εαυτού σου

όλες οι όψεις σου συγχέονται στο τρόμο του αγνώστου
όταν το αύριο φθάνει κτήνος να απειλήσει τις ζωές μας

κι όταν εννοώ πως πλην των ματιών σου , που να βρω
δεύτερο δρόμο να διανύσω , τότε αισθάνομαι , απεχθή
τη φρενοπάθεια των στιγμών να με κυριεύει











Υ.Γ.
Ευχαριστώ τη μητέρα μου , Αγγελική ,
που με βοήθησε να βάλω σε μία τάξη τις σκέψεις μου...

Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Ροδαλό




Σαν προσωπείο
να φορεί τ' όνειρό μου
κρυμμένο στο ροζ