CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Θρηνολογία

Σκοτάδι απύθμενο και αγωνία κυκλώνει
πέταλα δάκρυα δυό ρόδα σαπισμένα
άνθη εκ γενετής της λήθης νεκρωμένα
και άνωθεν τους αίμα όνειρο φυτρώνει
*
Σα νύχτες κύματα , νεκρά δυοσμαρίνια
σε μια άχραντο ντροπή ακτή λεπρό καϊκι
διαμάντι θάλασσα αιώνια στον θάνατο ανήκει
πνοές του Άδη παράκτιες εωθινά μπουρίνια
*
Μάσκα σιωπή στα μάτια μου μετάξι
ρετάλι όνειδος ένα ένδυμα μοιραίο
στολίδι διακριτικό , ενός χαμού διέπει το τυχαίο
κι ο ουρανός ραμμένο χείλι έχει χαράξει
*
Ω , και να 'ξερα τη λύπη να θαυμάζω
κάθε που όμοιος γκιώνης θρηνεί την απουσία
αιώνια του λυγμού συνδαιτυμόνας
*
Μα μόνο έμαθα εμένα να μοιράζω
στην αδηφάγο της κραυγής λεξιποσία
σαν γευματίζει το μέσα μου , παντοτινός θαμώνας
*
*
*
_Αύρα_